Τώρα που βράζει το ζουμί μας από τον αποκλεισμό από τον Άρη, μα κυρίως για την κακή εικόνα που παρουσιάζει ο Ατρόμητος σε μια μέτρια χρονιά και όχι κακή χρονιά αλλά εν πάση περιπτώσει το ταμείο θα γίνει στο ταμείο της χρονιάς και με όλα όσα διαβάζω σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτό που έχω να καταθέσω είναι το εξής:

Λέμε, σχολιάζουμε, κάνουμε κριτική που πολλές φορές ξεπερνάει την κόκκινη γραμμή όμως την ίδια στιγμή που εμείς έχουμε τον Ατρόμητο και τον ΓΣΠ στις κορυφαίες ομάδες της χώρας (και με τον ΓΣΠ ειπώθηκαν πολλά μετά από τον αποκλεισμό από τον Προμηθέα αλλά σε μικρότερο βαθμό) αλήθεια τι να πουν στο Αιγάλεω!. Στον Κορυδαλλό, στο Χαϊδάρι, στην Πετρούπολη, στη Νίκαια, στη Δραπετσώνα, στα Άνω Λιόσια, στο Μενίδι, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα, στη Γλυφάδα και δεν ξέρω σε ποια άλλη γωνιά του λεκανοπεδίου.

Τι να πουν στην Αλεξανδρούπολη, στην Κομοτηνή, στη Δράμα, στις Σέρρες, στη Καβάλα, στο Κιλκίς, στην Καστοριά, στη Φλώρινα, στην Έδεσσα, στην Κοζάνη, στα Γιάννενα, στην Κατερίνη, στη Βέροια, στη Νάουσα, στην Άρτα, στη Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στη Χαλκίδα, στη Κόρινθο, στη Πάτρα, στον Πύργο, στην Καλαμάτα, στο Άργος και δεν ξέρω σε ποια άλλη γωνιά της Ελλάδας.

Εγώ αυτό έχω πω! Καιρό είχαμε άλλωστε να τα πούμε!