Φιλόδοξος και εργασιομανής. Παθιασμένος με τη δουλειά του. Στην Ουαλία τον λατρεύουν, όπως εμείς οι Έλληνες τον Ρεχάγκελ, αλλά του αρέσει να κοιτάζει μόνο μπροστά και ποτέ πίσω. Ο νέος προπονητής του Ατρόμητου Κρις Κόλμαν (Chris Coleman), ο τρίτος για φέτος μετά τους Λόπεθ και Παράσχο είναι από το «πάνω ράφι» και ο ερχομός του στο Περιστέρι αποδεικνύει ότι η φήμη και το πρεστίζ ενός συλλόγου δεν μπορεί να αλλοιωθεί μέσα από την πορεία μιας χρονιάς που δεν είναι πετυχημένη. Περπάτησε και γνώρισε αποκλειστικά για τους αναγνώστες της εφημερίδας Αθλητικό Περιστέρι, το κέντρο της πόλης, απόλαυσε τον καφέ του στην πλατεία Δημαρχείου και μίλησε μαζί μας για όλα όσα θέλαμε να μάθετε κι εκείνον αλλά και για την φιλοσοφία του ως άνθρωπο.
--- Αλήθεια κόουτς ποια ήταν η πρώτη αντίδραση της οικογένειας σου μόλις τους ανακοίνωσες ότι θα έρθεις στην Ελλάδα;
«Πολύ ενθουσιάστηκε γιατί τους είχα μιλήσει για την προηγούμενη εμπειρία μου στη Λάρισα και ήταν ευχαριστημένη με αυτή τη νέα πρόκληση. Μίλησα με τη γυναίκα μου και προφανώς είναι μια μεγάλη απόφαση σε ότι έχει να κάνει με τα παιδιά αν θα έρθουν ή θα μείνουν στην Αγγλία όπου πάνε το σχολείο. Επειδή όμως εδώ είπαμε σε πρώτη φάση μέχρι το καλοκαίρι, δεν αλλάζουμε κάτι και του χρόνου βλέπουμε».
--- Έχετε έρθει για διακοπές στο παρελθόν οικογενειακώς στην Ελλάδα;
«Όχι δεν ήρθα ποτέ για διακοπές. Η πρώτη μου φορά ήταν σαν παίκτης της Σουόνσι όταν παίξαμε απέναντι τον Παναθηναϊκό, θυμάμαι την τρομερή ατμόσφαιρα αλλά και ένα τρομερό ποδοσφαιριστή τον Σαραβάκο που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση».
---- Μίλησες μας για τα παιδικά σου χρόνια.
«Έχω δύο αδελφές. Οι γονείς μου ήταν πάντα εκεί για εμένα. Από την ηλικία των 6 ετών ήμουν τρελαμένος με το ποδόσφαιρο και με στήριξαν για να είμαι εδώ που είμαι. Ο πατέρας μου είναι από την Ιρλανδία και η μητέρα μου από την Ουαλία. Πάντα υποστηρικτικοί προς εμένα, πάντα μέναμε στο Σουόνσι»
--- Τι είδους μουσική σου αρέσει; Ποιος αγαπημένος τραγουδιστής;
«Μου αρέσουν πολλά είδη που περιλαμβάνουν την ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα τύπου Τζίμι Χέντριξ από τη δεκαετία του ΄60 και του ’70 αλλά και πιο μετά με τους Νιρβάνα και τους Φουτ Φάιτερ μια αμερικάνικη μπάντα. Γενικά μου αρέσει η ροκ μουσική και όχι η μουσική χορού γιατί δεν μπορώ να χορέψω».
--- Όταν δεν έχει δουλειά σε κάποια ομάδα πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
«Μου αρέσει να παίζω γκολφ. Προσπαθώ επίσης να περνάω χρόνο με τα παιδιά μου. Με τη γυναίκα μου μας αρέσει να κάνουμε μεγάλες βόλτες γιατί είμαστε κοντά στη φύση και θέλουμε να καθαρίζει το μυαλό μας».
---- Το ποδοσφαιρικό σου ίνδαλμα όταν ήσουν ποδοσφαιριστής και ο προπονητής που θαυμάζεις τώρα που είσαι προπονητής;
«Το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο που θυμάμαι είναι του 1978 που το πήρε η Αργεντινή. Η αγαπημένη μου ομάδα που μου άρεσε να βλέπω η Βραζιλία και από τους παίκτες της κυρίως ο Ζίκο που ήρθε προπονητής στον Ολυμπιακό. Στη δεκαετία του ’80 ασφαλώς ξεχώρισε ο Ντιέγκο Μαραντόνα, δεν χρειάζεται να πεις πολλά πράγματα γι’ αυτόν. Από προπονητές, ο Τζον Τόσακ όταν ήμουν πιο μικρός ο οποίος ήρθε στο Σουόνσι και από τις μικρότερες κατηγορίες μας ανέβασε στις μεγαλύτερες. Πλέον παρακολουθώ και μου αρέσει να μελετάω τον Μαρσέλο Μπιέλσα»..
---- Περιέγραψε μας με λίγα λόγια τον χαρακτήρα σου.
«Αισιόδοξος, ανοικτόμυαλος και δουλευταράς».
---- Ποια είναι η μεγαλύτερη φοβία σου;
«Να μην καταφέρω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες μιας πρόκλησης».
---- Το αγαπημένο σου άρωμα ως αίσθηση;
«Της γυναίκας μου αλλά μόνο τα Σαββατοκύριακα» (γελάει)
--- Τι άλλο επάγγελμα θα μπορούσες να κάνεις εκτός από τον προπονητής;
«Νιώθω πολύ τυχερός και ευγνώμων γιατί είναι το μόνο ταλέντο που έχω. Αν δεν είχα αυτό δεν θα είχα τίποτα».
----- Είσαι κι ένας ευτυχισμένος πατέρας έξι παιδιών.΄
«Πράγματι πολύ ευτυχισμένος. Έχω τον Sonny 28 ετών, την Christey 26 ετών, την Faraday 23 ετών, την Georgie 21 ετών, τον Finley 7 ετών και την Indie 5 ετών».
Και ποια είναι η συμβουλή που τους δίνεις;
«Να μην φοβάστε να χάσετε».
----Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχεις κάνει;
«Χωρίς περιστροφές το «μπάντζι τζάμπινγκ»
---- Αγαπημένο σου φαγητό και η γνώμη σου για την ελληνική κουζίνα, τι σου αρέσει;
«Είμαι στη χώρα με την καλύτερη μαγειρική, είχα ξετρελαθεί με το ελληνικό φαγητό, που είναι τρομερό από την προηγούμενη φορά. Ειδικά οι σαλάτες σας και από κρέας το αρνί».
---- Πόσο σίγουρος για τον εαυτό του είναι ένας προπονητής της δικής σου φήμης που αποδέχεται να έρθει σε μια ομάδα που παλεύει για την σωτηρία της;
«Τίποτα στη ζωή δεν είναι εγγυημένο, άμα φοβάσαι να αποδεχθείς μια πρόκληση είναι σαν να φοβάσαι να χάσεις και εγώ δεν φοβάμαι. Όταν κοιτάζω τον Ατρόμητο μια ομάδα με μεγάλη ιστορία που δεν είναι τώρα στην καλύτερη κατάσταση, λέω θα πάω και θα προσπαθήσω να βελτιωθώ βήμα - βήμα για να ανέβουμε και όταν το καταφέρουμε να δούμε πως θα αναπτυχθούμε. Δεν κοιτάζω στο παρελθόν, τι επιτυχία έκανα ας πούμε με την Ουαλία στο Euro 2016 αλλά μόνο το σήμερα γιατί αυτό έχει σημασία».
---- Από πού αλλού πήρες πληροφορίες για τον Ατρόμητο εκτός από τον εκπρόσωπο σου στη χώρα μας;
«Ο κόσμος του ποδοσφαίρου εν τέλει είναι πολύ μικρός. Οι ποδοσφαιριστές ξέρουν προπονητές, οι ποδοσφαιριστές ξέρουν ποδοσφαιριστές. Εγώ δεν έμαθα τώρα τον Ατρόμητο, τον ξέρω από την προηγούμενη φορά που ήμουν στην Ελλάδα, υπήρξε ένα είδους φλερτ που τώρα ευδοκίμησε. Έκανα πολλές συζητήσεις με τον Γιάννη Αγγελόπουλο και τώρα είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ».
---- Μίλησε μας για τον συνεργάτη σου Κίτ Σίμονς.
«Παίζαμε στην ίδια ομάδα και τον γνωρίζω εδώ και 30 χρόνια. Ήμασταν μαζί στη Φούλαμ και την Εθνική Ουαλίας. Έχει υπάρξει και ο ίδιος πρώτος προπονητής. Είναι τρομερή προσωπικότητά, δημιουργεί το καλύτερο κλίμα στην ομάδα για να πετύχουμε».
---- ΤΟ 2023 ο Ατρόμητος συμπληρώνει 100 χρόνια από τη γέννηση του. Αν και νωρίς θα ήθελες αυτή η γιορτή να σε βρει στο Περιστέρι;
«Κάθε μέρα στην Αγγλία βρέχει και έχει συννεφιά. Τώρα είμαστε εδώ καθόμαστε να πίνουμε καφέ στον ήλιο. Σε λίγο θα πάω στην ομάδα όπου τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια στο προπονητικό. Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι εδώ πέρα;
--- Τι άλλο πρέπει να μας πεις για εσένα που δεν το μάθαμε σε αυτή την συνέντευξη;
«Άμα δεν μάθατε κάποια πράγματα είναι γιατί δεν θέλω να τα ξέρετε (γελάει). Ο ουρανός είναι μπλε, το νερό υγρό, όλοι έχουν τα μυστικά τους».
--- Ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους φιλάθλους του Ατρόμητου που τώρα σε διαβάζουν;
«Θα τα δώσουμε όλα για να πετύχουμε μαζί με τους παίκτες τον φετινό μας στόχο που είναι η παραμονή μας στην κατηγορία. Όλοι θέλουν να πάνε στον Παράδεισο αλλά κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Όταν κερδίζεις προχωράς, όταν χάνεις εκεί είναι που πρέπει να σφίξεις τα δόντια. Κοιτάμε μόνο μπροστά και ποτέ πίσω».