Ο Τρέβορ Τόμπσον είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις μπασκετμπολιστών που αγαπούν πολύ το ποδόσφαιρο. Ίσως να το είχε επιλέξει αν λόγω της σωματικής του διάστασης δεν είχε άλλο δρόμο να ακολουθήσει…. Σε κάθε περίπτωση τον έχασε το ποδόσφαιρο αλλά τον κέρδισε το μπάσκετ. Μια πολύτιμη μονάδα στον Γ.Σ.Περιστερίου είναι ο Αμερικανός σέντερ, έχει συμβάλει και αυτός στην εκπληκτική πορεία της ομάδας μέχρι το Final – 4 του BCL. Γι’ αυτό βρεθήκαμε λοιπόν στο γήπεδο του Ατρόμητου για να δώσει την πιο ποδοσφαιρική συνέντευξη της καριέρας του  και να τον δείτε έτσι όπως δεν θα τον δείτε ξανά αποκλειστικά στο «Α.Π.».

--- Τρέβορ καταρχάς πολλά συγχαρητήρια για όλη την πορεία της ομάδας. Την περίμενες;

«Στην αρχή της σεζόν ο προπονητής μας ανέλυσε τους στόχους μας και ένας από  αυτούς είναι να φθάσουμε στο final-4 του BCL και πως για να πάμε μέχρι εκεί, μας είπε ότι πρέπει να δουλεύουμε  μέρα με την ημέρα, να κάνουμε  ένα βήμα τη φορά. Μας ζητούσε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας και τελικά φθάσαμε σε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα».

---- Αν υπάρχει ένα μυστικό επιτυχίας και μπορείς να το αποκαλύψεις ποιο είναι αυτό.

«Συγκεκριμένα όχι, θεωρώ όμως ότι ο προπονητής μας όντας αυτός που είναι, έχοντας περάσει από τα χέρια τεράστιων   προπονητών, ξέρει τι χρειάζεται για να είσαι πετυχημένος και μας δείχνει το δρόμο για να δουλεύουμε. Στην τελική αυτό θα έλεγα».

Μπορείς να μου προσδιορίσεις την ταυτότητα του Περιστερίου ως ομάδα;

«Η δουλειά, η σκληρή δουλειά καθημερινά και η «σκληρότητα» που έχουμε στο παιχνίδι μας, αυτή είναι η ταυτότητα μας, πάντα μας αρέσει να είμαστε επιθετικοί και φαίνεται από το γεγονός ότι έχουμε τα πιο πολλά φάουλ στο Τσάμπιονς Λιγκ».

--- Από τη δική σου απόδοση είσαι ευχαριστημένος; Θεωρείς ότι το καλύτερο σου παιχνίδι ήταν στη Βόννη που αναδείχθηκες ΜVP;

«Δεν θα έλεγα το καλύτερο μου παιχνίδι προφανώς ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι για να παίξω καλά και να βοηθήσω την ομάδα να κερδίσει. Θεωρώ ότι η φετινή σεζόν είναι μια από τις καλύτερες μου, την πιστώνω στον προπονητή μου. Πάντως ποτέ δεν θέλω να είμαι πλήρως ευχαριστημένος γιατί πάντα πρέπει να έχουμε στόχους μπροστά μας. Ικανοποιημένος λοιπόν άλλα όχι πλήρως ικανοποιημένος».

---- Αλήθεια ποιος σε διάλεξε και σε έφερε στο Περιστέρι;

«Όταν τελείωσα την σεζόν μου στην Ιταλία, ο μάνατζερ του και το γραφείο του που έχουν πολλούς τοπ παίκτες στην Ελλάδα, είχαν μια καλή συνεργασία με τον κόουτς όταν με πρότειναν, είδε ότι ταιριάζω στα πλάνα του κι έτσι ήρθα στο Περιστέρι».

--- Νιώθεις δικαιωμένος με την επιλογή σου; Το Περιστέρι αποδείχθηκε ένας καλός σταθμός για την καριέρα σου από τον οποίο μπορείς να δώσεις αλλά και να πάρεις πράγματα;

«Ναι 100%. Το Περιστέρι είναι μια πολύ ωραία πόλη, η Αθήνα είναι πανέμορφη, ο σύλλογος λειτουργεί εξαιρετικά, όχι μόνο μέσα στην ομάδα αλλά κι έξω από αυτήν συναντώ μόνο καλά άτομα, ειλικρινά δεν θα ήθελα να ήμουν κάπου αλλού».

--Σε ποια  ξεκίνησες μπάσκετ και πότε κατάλαβες ότι μπορείς να ακολουθήσεις επαγγελματική καριέρα;

«Παίζω μπάσκετ και κάνω διάφορα αθλήματα από τη νηπιακή μου ηλικία. Γεννήθηκα μέσα στα αθλήματα, όλη μου η ζωή είναι μέσα σε αυτά, ο πατέρας έπαιξε για 18  χρόνια επαγγελματικά, οπότε ήμουν πάντα γήπεδο του μπέιζμπολ για να τον βλέπω. Στην αρχή το μπάσκετ δεν ήταν το καλύτερο μου άθλημα, έπαιζα πολύ μπέιμπολ και μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Είναι ίσως το δεύτερο αγαπημένο μου άθλημα, απλά έτυχε να ψηλώσω και να φθάσω τα 2,13 εκατοστά οπότε το μπάσκε ήταν μονόδρομος».

--- Το ποδόσφαιρο πως το αγάπησες;

«Έπαιζα FIFA  από παιδί, μεγάλωσα παίζοντας ποδόσφαιρο και βελτιώθηκα πολύ στον συχρονισμό του σώματος, στα αντανακλαστικά μου και με τις κινήσεις των ποδιών μου. Γενικά αγάπησα πολύ το ποδόσφαιρο».

---Γεννημένος στην Ινδιανάπολη, ποιο ήταν το είδωλο σου και ήθελες να του μοιάσεις;

«Ο Κόμπι Μπράιαν και ο πατέρας μου. Σαν θέση που παίζουμε την ίδια είναι ο Τιμ Ντάνκαν επειδή ήταν πάντα σταθερός στην απόδοση του σε όλη την καριέρα του και στις δύο πλευρές του γηπέδου.             Σε γενικές γραμμές πρέπει να σας πω ότι δεν είχα κάποια άλλη επιλογή, στην οικογένεια μου ανατραφήκαμε ως αθλητές, είμαστε πολλά αδέλφια και ο πατέρας μας έλεγε πάντα αθλήματα, αθλήματα, αθλήματα, ειδικά σε εμένα. Η μητέρα μου για να μας ενισχύσει την αυτοπεποίθηση μας έλεγε ότι είμαστε κάτι παραπάνω από αθλητές».

---- Πότε άρχισες να παίρνεις ύψος και αν ένιωθες άβολα ή είχε.

«Άργησα πολύ να πάρω ύψος και δεν έγινα νωρίς αυτός που είμαι σήμερα. Πάντα ένιωθα ότι είχαν πολύ δρόμο να ανέβω, ψήλωσα 15 με 20 εκατοστά στη δεύτερη μου χρονιά στο Λύκειο, για να φανταστείς στην αρχή έπαιζα γκαρντ και μετά έγινα σέντερ».

--- Με ποιον συμπαίκτη σου κάνεις παρέα εκτός γηπέδου;

«Με τον Τζο Ράγκλαντ περνώ περισσότερο χρόνο, πιστεύω ότι είμαστε ένα από το καλύτερα δίδυμα στο  BCL. Όταν εμείς  οι δύο συνδυαζόμαστε καλά, παίζουμε και όλοι καλά».

---- Ποιος αντίπαλος σε έχει δυσκολέψει περισσότερο εδώ που είσαι στην Ελλάδα και γιατί;

«Θεωρώ ότι από τα ματς που ευχαριστήθηκα περισσότερο  ήταν αυτά με τον Μουσταφά Φαλ, με τον Λεσόρ και με τον Μιλουτίνοφ, είναι πολύ καλοί παίκτες που θέλω να φθάσω στο επίπεδο τους και δεν έρχεσαι καθημερινά με αντιπάλους τέτοιους παίκτες. Είναι και πιο ψηλοί και πιο δυνατοί, οπότε είναι καλό να τους αντιμετωπίζεις για να  τεστάρεις τον εαυτό σου».

---- Μαγειρεύεις στο σπίτι;

«Τρώω πολύ έξω, δοκιμάζω πολύ ελληνικό φαγητό γιατί κάθε φορά θέλω να εντρυφήσω,στην κουλτούρα και στο τρόπο ζωής σας. Μου αρέσει πολύ το σαγανάκι με μέλι είναι «φωτιά»,  μου αρέσει η καυτερή φέτα, προφανώς το σουβλάκι, γενικά η Ελλάδα έχει πολύ ωραία φαγητά».

--- Ποια είναι η σχέση σου με τη θρησκεία; Έχεις γούρια; Τυχερός αριθμός;

«Πάντα πριν από το παιχνίδι, κάνω τη ρουτίνα μου, μου αρέσει να είμαι πρώτος έξω στο γήπεδο, να κάνω τα σουτ μου, μετά γυρίζω στα αποδυτήρια, τεντώνομαι, κοιτάχω λίγο το κινητό μου για χαλάρωμα και πριν το παιχνίδι προσεύχομαι. Ναι πιστεύω στη θρησκεία, τυχερός αριθμός μου είναι το «32», σε όλη την καριέρα μου το φοράω, είναι ο αριθμός της οικογένειας μου, το φορούσε ο πατέρας μου, αν δεν φοράω το «32» νιώθω λάθος».

--- Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που χρειάστηκες να κάνεις για να φθάσεις μέχρι εδώ;

«Έπρεπε να ξεφορτωθώ κάποιες παλιές συνήθειες που νόμιζα ότι ήταν Οκ, έχω ωριμάσει και κατάλαβα ότι δεν ήταν σωστές. Αυτή η αλλαγή είναι η πιο σημαντική».

--- Μίλησε μου για τον Τρέβορ εκτός γηπέδων…

«Μου αρέσουν τα βιντεοπαιχνπίδια, το κολύμπι, από μουσική η χάουζ και η ράπ, μόνο η κάντρυ δεν μου αρέσει. Όταν είμαστε στην αίθουσα γυμναστικής είμαι αυτός που βάζω μουστική. Πριν τους αγώνες πάντως δεν ακούμε τίποτα, η ομάδα είναι πολύ συγκεντρωμένη και αφοσιωμένη, υπάρχει απόλυτη ησυχία γιατί έχουμε υιοθετήσει τη νοοτροπία του προπονητή μας».

---- Τρεις λέξεις που σε περιγράφουν….

«Περιπετειώδης, αστείος, αποφασιστικός».

---Έχεις παίξει σε διάφορα πρωταθλήματα (Κροατία, Πολωνία, Βέλγιο, Ιταλία, Λιθουανία), το ελληνικό αν υπήρχε βαθμολογία που θα το τοποθετούσες;

«Το ελληνικό πρωτάθλημα ότι είναι το δεύτερο πιο δύσκολο πίσω από την Ιταλία, επειδή  εκεί από την κορυφή μέχρι το τέλος όλες οι ομάδες πολύ ανταγωνιστικές, εδώ είναι σίγουρα ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός στην κορυφή  και μετά όλες οι άλλες. Στην Ιταλία κάθε ματς είναι πιο ανταγωνιστικό».

--- Θα σε έχουμε του χρόνου εδώ;

«Προφανώς θα μου άρεσε έχουμε κάνει μια πολύ καλή χρονιά, χτίζουμε κάτι πολύ ωραίο, έχω περάσει πολύ ωραία, μου αρέσει η πόλη, οι άνθρωποι, το διαμέρισμα μου, ο σύλλογος,  είναι σίγουρα κάτι που σκέφτομαι σοβαρά».

--- Τι σκέφτεσαι να κάνεις μόλις σταματήσεις το μπάσκετ;

«Νομίζω ότι θέλω να γίνω προπονητής, έχω πτυχίο στο  sports management, οπότε το να κάνω κάτι γύρω από τα αθλήματα εάν δεν ανοίξω το δικό μου γυμναστήριο ή να πάω πίσω στο Οχάιο που είναι το πανεπιστήμιο που έπαιζα για να κοουτσάρω, σίγουρα κάτι  μέσα στον αθλητισμό».

--- Κλείνοντας τι μήνυμα θα ήθελες να μεταφέρεις στους φιλάθλους μας;

«Πραγματικά σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη, ειδικά αυτό που έδειξαν στο ματς «ζωής ή θανάτου» με τη Βόννη ήταν συγκλονστικό. Θα χρειαστούμε την ίδια υποστήριξη μέχρι το τέλος της σεζόν».

Ρώτησε τα πάντα για τον Ατρόμητο!

Ως ποδοσφαιρόφιλος ο Τρέβορ Τόμπσον από την στιγμή που ήταν δίπλα από το γήπεδο Περιστερίου, μας ζήτησε να μπει μέσα, να δει τα αποδυτήρια, τον αγωνιστικό χώρο  και να μάθει όσα μπορεί για τον Ατρόμητο. Σε ποια θέση είναι, πόσος κόσμος έρχεται στο γήπεδο, που κάθονται οι οργανωμένοι, για το ποιος έχει την ομάδα και ποιος είναι προπονητής και ποια είναι τα επόμενα παιχνίδια ώστε ανάλογα με το πρόγραμμα του Γ.Σ.Π. να έρθει στο γήπεδο.