Γιατί για πρώτη φορά είδαμε τους ίδιους τους παίκτες, όχι όλους αλλά πολλούς από αυτούς, να πηγαίνουν αυθόρμητα στη Θύρα 7 για να μιλήσουν με τον κόσμο, ανταλαμβανόμενοι την πίκρα και την αγανάκτηση τους. Αυτό το ψυχικό δέσιμο που είχε χάσει η ομάδα με τον κόσμο της μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία μέσα από αυτό το άσχημο αποτελέσμα για μια νέα αρχή.

Κυρίως για τους παίκτες που δεν ένιωθαν την πίεση του κόσμου και σήμερα κατάλαβαν πολύ καλά ότι τέτοιες εμφανίσεις δεν αρμόζουν στον Ατρόμητο και σε όσα έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια. Μπράβο στον Ναπολεόνι,στον Κοντοέ, στον Κιβρακίδη, στον Κούρο, στον Γκορμπούνοφ και στον αρχηγό Λαζαρίδη που βρέθηκαν κοντά στους φιλάθλους, προσπάθησαν να τους ηρεμήσουν και άκουσαν τα δικαιολογημένα παράπονά τους. Μπράβο και στους φιλάθλους που στο τέλος φώναξαν «Ατρόμητος» στέλνοντας μήνυμα συσπείρωσης για την συνέχεια.

Αυτό το ταρακούνημα μπορεί τελικά (και μακάρι) να κάνει καλό!