Η αλήθεια πολλές φορές είναι πικρή και γίνεται ακόμη πιο πικρή όταν τις ακούς από τα χείλη ανθρώπων που μπορεί να ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας όμως αφουγκράζονται την πραγματικότητα σαν να είναι στην Ελλάδα. Πριν από λίγες μέρες είχα τη χαρά να βρεθώ στο Μόναχο στο πλαίσιο της συμφωνίας που έκανε ο Ατρόμητος με την Ελλάς Μονάχου και την συνεργασία που ξεκίνησε μαζί της σε επίπεδο Ακαδημιών.

Με έντονο το ελληνικό στοιχείο το Μόναχο (είμαστε περίπου τριάντα χιλιάδες) όταν το επισκέπτεσαι νιώθεις ότι ταξίδεψες απλά σε ένα άλλο μέρος της χώρας μας, απλά βάζω στην άκρη τις όποιες διαφορές στον καιρό αλλά και σε επίπεδο κουλτούρας, οργάνωσης, ιδιοσυγκρασίας των δύο λαών.

Όταν όμως συναναστρέφεσαι αποκλειστικά με Έλληνες, όταν πηγαίνεις για φαγητό σε ελληνικές ταβέρνες, όταν περπατάς στο κέντρο του Μονάχου και έρχονται οι Έλληνες και σε σταματάνε επειδή αναγνωρίζουν το σήμα του Ατρόμητου στο μπουφάν που φοράς, νιώθεις ότι είσαι στην Ελλάδα. Από τα χείλη λοιπόν των Ελλήνων της Γερμανίας έβγαιναν πικρές αλήθειες κάθε φορά που μιλούσαμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Και να θέλεις να βγάλεις μια άλλη εικόνα δεν μπορείς γιατί οι ομογενείς ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται στα μέρη μας. Και δεν είναι θέμα συλλογικών προτιμήσεων, είναι αυτό που εισπράττουν οι ομογενείς παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα. Πήγαμε λοιπόν μια επίσκεψη στο προπονητικό κέντρο της Μπάγερν. Δεν περνάς μέσα, μην νομίζετε απλά περιμένεις έξω άμα θέλεις για να δεις κάποιο από τα διάσημα αστέρια της. Τέλος πάντων στην είσοδο μας είδε ένα Έλληνας.

Γεννημένος στη Γερμανία αλλά Έλληνας. Στην πορεία της κουβέντας τον ρωτήσαμε άμα παρακολουθεί το ελληνικό πρωτάθλημα. «Έχω σταματήσει πια να το παρακολουθώ το έχω σιχαθεί» μας είπε αυθόρμητα και άντε να τον πείσεις για το αντίθετο. Πήγαμε πιο μετά σε ένα ελληνικό μπαρ για να δούμε το ματς Ολυμπιακός – Ατρόμητος. Ήμασταν καμιά δεκαριά και το γεμίσαμε. Έλληνας ο ιδιοκτήτης τον ρωτήσαμε πως πάνε οι δουλειές του βλέποντας το μαγαζί του να είναι γεμάτο από τηλεοράσεις γιατί προφανώς εκεί πηγαίνουν οι Έλληνες για να βλέπουν τους αγώνες.

«Τώρα πια σπάνια το γεμίζω, ακόμη και στα ντέρμπι» μας λέει και τον προτρέπω να μας πει περισσότερα: «Κοίταξε φίλε μου λέει: Η δουλειά έχει πέσει πάρα πολύ και η εξήγηση είναι απλή. Ο άλλος δεν έρχεται να δει ένα παιχνίδι όταν ξέρει ποιος θα κερδίσει».

Τον ρωτώ τα ομάδα είναι. «Ολυμπιακός» μου απαντά και συνεχίζει: «Παλαιότερα .όταν έπαιζαν Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός ή ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός δεν έβρισκες καρέκλα. Τώρα βρίσκεις γιατί το ενδιαφέρον είναι μειωμένο. Πιο πολλά τραπέζια έχω όταν παίζει το Μόναχο 1860 παρά ένα πολύ καλό παιχνίδι στην Ελλάδα». Τι να του πω του ανθρώπου. Γύρισα το κεφάλι και αμίλητος άρχισα να παρακολουθώ τον αγώνα. Τι να του εξηγήσεις εκείνη την στιγμή….Και αυτά τα δύο περιστατικά δεν ήταν τα μόνα. Και άλλα πολλά που να γράφεις και να μην τελειώνεις!

Ειλικρινείς πράξεις, χαρακτηρίζουν ειλικρινείς ανθρώπους!. Ξέρετε στις μέρες μας, σε αυτή τη πολύ δύσκολη εποχή έχουμε χάσει την έννοια των λέξεων και καλό είναι δίπλα στη λέξη «αλληλεγγύη» που είναι πολύ επίκαιρη να προσθέσουμε τις λέξεις «εκτίμηση» και «σεβασμό». Δύσκολα έχουμε μάθει να σεβόμαστε και να εκτιμάμε τη δουλειά και τον κόπο του άλλου.

Με το  τμήμα Πόλο του ΓΣΠ από την πρώτη στιγμή το peristerisports κι εγώ προσωπικά έχουμε μια σχέση αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης. Ίσως γιατί και οι δύο μαζί ξεκινήσαμε την προσπάθεια μας, αν και σε διαφορετικά μετερίζια. Από βρέφη, γίναμε μωρά και τώρα αρχίζουμε να περπατάμε καλά. Με το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του τμήματος Πόλο την «υγεία». Την υγεία στην οργάνωση, στην εκπαίδευση των παιδιών, στη νοοτροπία, στο μεράκι.

«Υγιείς» άνθρωποι σαν τον Γιάννη και τον Μπάμπη στο ανδρικό, την Γεωργία και τον Ανδρέα στο γυναικείο που με κρύα και με ζέστες «τρώνε» τα βράδια τους στο κολυμβητήριο της Χωράφας είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν «υγιείς» ομάδες.

Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή το peristerisports, μέσω εμού, παρέλαβε λοιπόν το τιμητικό βραβείο από το τμήμα πόλο της ΓΣΠάρας για «την προσφορά μας στην προώθηση του αθλήματος». Να το ξεκαθαρίσω: Παιδιά τη δουλειά μας κάνουμε.

Απλά εσείς έχετε αυτό που δύσκολα συναντάς στην κοινωνία: Ξέρετε να σέβεστε και να εκτιμάτε μια προσπάθεια, καλή ή μέτρια δεν έχει σημασία.

Το ίδιο κι εγώ, το ίδιο κι εμείς στο peristerisports. Σας ευχαριστώ πολύ, πάντα δίπλα σας γιατί το αξίζετε!. Εύχομαι πολλές επιτυχίες στο τμήμα και σε λίγα χρόνια να καμαρώσουμε το ανδρικό στην Α1 κατηγορία. Όλα γίνονται να είστε σίγουροι.

Φόρτσα ΓΣΠάρα!

Πρώτος υποψήφιος για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ΑΕ Λειβαδειάς που αγωνίζεται στην Α2 κατηγορία είναι ο περιστεριώτης τεχνικός Τζίμης Κουστένης μετά το ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις της ομάδας της Βοιωτίας με τον Γιώργο Καλαφατάκη.

Πολύ βαριά ήττα από τον πρωτοπόρο Κεραυνό Πετρούπολης με σκορ 7-1 γνώρισε η Θύελλα για το πρωτάθλημα της Γ’ Αθηνών.

Αμιλλα 59
Κούρος 58

Διαιτητές: Κάρδαρης, Ορφανός

Δεκάλεπτα: 22-10, 37-26, 49-33, 59-58.

ΑΜΙΛΛΑ (Μακρής, Μπαλτά): Μαργώνης 7, Βοσκάκης, Παπαγιαννόπουλος 5 (1), Μήλης 6, Λαμπίρης, Σπηλιώτης, Τασούκ 13 (2), Καμπίτης 5 (1), Κουμάρ 3, Χύτας 11, Βοσκάκης 9 (3).

ΚΟΥΡΟΣ (Γεωργαντάς): Φραντζέσκος 8 (2), Παξινός 16, Παχής 2, Μόμτσος 12, Μαρκομιχάλης 6 (1), Κεσκινίδης 6, Αποίκος Α. 2, Θεοφανίδης, Παραδείσης 6 (2).

Β’ ΕΣΚΑ ΑΝΔΡΩΝ 2ος Ομιλος

Τα αποτελέσματα της 12ης αγωνιστικής

ΠκΑΟ ΑΜΙΛΛΑ – ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ 59-58
ΕΣΝ ΜΑΚΡΗΣ – ΑΟΠ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ 96 58-59
ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΑΟΝΨ – ΑΟ ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ ΤΡΙΓΛ. 85-63
ΑΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ – ΑΧΑΡΝΗΣ ΛΦΜ 55-60
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ – ΚΑΟ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ 63-70
ΠΑΟ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΑΘ. ΔΑΦΝ. – ΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΠΕΤΡ. 59-63
ΑΟ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΑΙΓ. – ΕΥΝΙΚΟΣ ΓΑΣ 86-72