Ο Σέρβος φόργουοντ του Γ.Σ. Περιστερίου και η ζωή του μέσα κι έξω από το παρκέ

Ο Αλέκσα Ραντάνοφ πέρα από κάθε αμφιβολία είναι ένα πολύτιμο «εργαλείο» στα χέρια του Βασίλη Σπανούλη. Χρήσιμος όταν παίζει, επαγγελματίας όταν δεν παίζει. Δίνει λύσεις  βοηθώντας σε άμυνα και επίθεση, χωρίς να έχει τη «στάμπα» του πρωταγωνιστή αλλά με ένα δικό του ρόλο που έχει ενστερνιστεί απόλυτα γι’ αυτό και κάθε προπονητής θα τον ήθελε στη φαρέτρα του. Ο Σέρβος φόργουοντ του Γ.Σ. Περιστερίου με απλότητα, χαμόγελο και καλή διάθεση μίλησε στο «Α.Π.» για τη ζωή του μέσα και έξω από το παρκέ.

---- Καταρχάς παίζεις για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πέρασαν κιόλας 10 μήνες, το απολαμβάνεις που είσαι στη χώρα μας;

«Πραγματικά την απολαμβάνω και είμαι πολύ χαρούμενος που παίζω μπάσκετ στην Ελλάδα, Η ζωή είναι πολύ ωραία και είμαι σε ένα μεγάλο οργανισμό που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να φύγω από τη χώρα μου. Όλα λειτουργούν επαγγελματικά, γενικά ευχαριστιέμαι τα πάντα».

---- Δύο λαοί βέβαια με σχέσεις συγγένειας, το νιώθεις  ότι είναι όντως έτσι;

«Ναι το ξέρω και το νιώθω κάθε μέρα. Στην Ελλάδα είναι σαν να βρίσκομαι σπίτι μου, δεν βρίσκω καμία διαφορά, οι δύο λαοί είναι πολύ κοντά σχεδόν σαν «αδέλφια» έχουμε πολλές ομοιότητες. Αλλά και στην ομάδα μου υπάρχει εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ όλων των παικτών Ελλήνων και ξένων, είναι δύσκολο να το πετύχεις αυτό, γιατί οι ξένοι συνήθως είναι μόνοι τους. Εδώ όμως δεν συμβαίνει αυτό και όλοι είμαστε μια μεγάλη οικογένεια».

`---- Στο Περιστέρι ποιος μπορούμε να πούμε ότι ήταν ο καταλύτης που σε έφερε;

«Ο πιο σημαντικός λόγος είναι ο κόουτς Σπανούλης γιατί με τον ερχομό του ήμουν σίγουρος ότι θα φέρει καλούς παίκτες και θα φτιάξει μια καλή ομάδα. Το Περιστέρι πιστεύω ότι και έξω από το παρκέ είναι μια από τις πιο καλές ομάδες οργανωτικά στη Λίγκα».

----- Το συμβόλαιο σου τελειώνει το καλοκαίρι, θέλεις να μείνεις;

«Νομίζω ότι πρέπει να ρωτήσετε γι’ αυτό τον προπονητή και τα άλλα μέλη της ομάδας. Εγώ προς το παρόν είμαι συγκεντρωμένος στην ομάδα και στους στόχους που θέλει να πετύχει».

----- Ποιο παιχνίδι πιστεύεις ότι ήταν το καλύτερο που έκανε μέχρι τώρα η ομάδα και το χάρηκες περισσότερο;

«Νομίζω ότι ήταν αυτό με την Τενερίφη στην έδρα μας. Αντιμετωπίσαμε μια από τις καλύτερες ομάδες που βρέθηκαν φέτος στο δρόμο μας μέσα σε μια πολύ καλή ατμόσφαιρα και την κερδίσαμε».

---- Και ποιο είναι εκείνο που έχεις διαγράψει από τη μνήμη σου;

«Το τρίτο ματς με την Ντιζόν και ο αποκλεισμός μας από την συνέχεια του BCL».

---- Είσαι σε μια ηλικία που ανεβάζεις κάθε χρόνο τον πήχη των προσδοκιών. Μέχρι που φθάνουν οι φιλοδοξίες σου;

«Θα ήθελα να παίξω ξανά στην Ευρωλίγκα, είναι κάτι που έχω κάνει στο παρελθόν και θα ήθελα πάλι να βρεθώ σε αυτό το επίπεδο».

----- Ποιο ήταν το κίνητρο σου για να ξεκινήσεις να παίζεις μπάσκετ;

«Εγώ ξεκίνησα να παίζω πολύ αργά σε ηλικία 12-13 ετών μέχρι τότε έπαιζα ποδόσφαιρο και ήμουν τερματοφύλακας. Κάποια στιγμή κι ενώ είχα αρχίσει να ψηλώνω επικίνδυνα (γελάει) ένας φίλος μου που έπαιζε μπάσκετ μίλησε στον προπονητή του για εμένα. Πήγα για δοκιμαστικά, άρεσα κι έτσι ξεκίνησα.

---- Πάντα είχες στόχο να γίνει επαγγελματίας ή είχες κατά νου και ένα άλλο επάγγελμα;

«Όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στο μπάσκετ, δεν είχα σκοπό να γίνω επαγγελματίας. Από την άλλη δεν είχα και κάτι άλλο στο μυαλό μου ήθελα να τελειώσω το σχολείο και στην συνέχεια θα έβλεπα τι θα έκανα, Όταν άρχισα να προπονούμαι καθημερινά και να αλλάζω επίπεδο τότε κατάλαβα ότι το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να παίξω μπάσκετ».

----- Με ποιο μπασκετικό ίνδαλμα μεγάλωσες;

«Όταν ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στα σοβαρά μου άρεσε πολύ ο Zoran Planinić που έχει τώρα σταματήσει και έπαιξε στην Χίμκι, στην Αναντολού, στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ωραίος παίκτης. Πολύ καλά λόγια αλλά δεν τον έχω να δει να παίζει παρά μόνο μέσα από video έχω ακούσει για τον Dejan Bodiroga που πέτυχε πολλά πράγματα με τον Παναθηναϊκό».

---- Τι σε κάνει ευτυχισμένο;

«Η κοπέλα μου που θα είναι και η μελλοντική μου σύζυγος».

----- Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου ποιο είναι;

«Πιστεύω ότι έχω την νοοτροπία του νικητή».

---- Και το βασικό σου ελάττωμα;

«Είμαι πολύ ευαίσθητος».

----  Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει;

«Αυτό που θέλω είναι να έχουν την υγεία τους οι άνθρωποι γύρω από εμένα. Με φοβίζει όταν αυτό δεν συμβαίνει».

---- Το πρόσφατο δυστύχημα με το τρένο στα Τέμπη τι συναισθήματα σου προκάλεσε;

«Είναι μια τραγική ιστορία που μας στενοχώρησε όλους. Μπορεί να ήταν κάποιο ανθρώπινο λάθος αλλά είναι κρίμα που χάθηκαν άδικα τόσα νέα παιδιά. Ποτέ δεν ξέρουμε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί στη ζωή μας από τη μια στιγμή στην άλλη γι’ αυτό και πρέπει να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον».

---- Ποιος ήταν ο παιδικός σου ήρωας;

«Ο πατέρας μου. Πάντα ήθελα να του μοιάσω. Από μικρός τον κοιτούσα με θαυμασμό για το πώς φρόντιζε την οικογένεια του, πάντα ήταν δίπλα μας. Μεγάλωσε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια αλλά με την σκληρή δουλειά κατάφερε να φθάσει σε μια πολύ καλή κατάσταση. Η δουλειά του είναι υπεύθυνος  μηχανικός σε τηλεοπτικό κανάλι της Σερβίας».

---- Το «κεφάλαιο» οικογένεια έχει αρχίσει να σε απασχολεί;

«Ναι το σκεφτόμαστε με την κοπέλα μου, εγώ πλέον ξέρω που βαδίζω, εκείνη βρήκε μια πολύ καλή δουλειά, άρα μέχρι τον επόμενο χρόνο θα κάνουμε το επόμενο βήμα».

----- Από τη φιλοσοφία κόουτς Σπανούλη τι θα κρατήσεις μέσα σου για το μέλλον;

«Το mentality  του καθώς είναι κάτι το τρομερό και δεν το έχω δει από άλλο πρόσωπο στην επαγγελματική μου καριέρα. Αυτό θα κρατήσω για να μπορέσω να φθάσω εκεί που θέλω».

---- Με ποια θέση στην κατάταξη των play offs πιστεύεις ότι η ομάδα θα πετύχει τους στόχους της στο πρωτάθλημα;

«Κοιτάμε κάθε ματς ως τελικό έχουμε πολλά παιχνίδια μπροστά μας αλλά σίγουρα θα θέλαμε να φθάσουμε στους τελικούς του πρωταθλήματος».

----- Και για την επόμενη χρονιά λαμβάνοντας υπόψη ότι φέτος έφθασε τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας που μπορεί να στοχεύσει;

«Νομίζω ότι το Περιστέρι πρέπει να κρατήσει αυτή τη φιλοσοφία που έχει τώρα και να χτίσει πάνω σε αυτήν προκειμένου να μπορέσει να πετύχει περισσότερους στόχους κρατώντας τον ίδιο κορμό για όσα περισσότερα χρόνια γίνεται».

---- Κλείνοντας τι θα ήθελες να πεις στους φιλάθλους της ομάδας;

«Νιώθω την ενέργεια που μας δίνουν σε κάθε παιχνίδι, δημιουργούν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα, σίγουρα αξίζουμε να μας παρακολουθούν ακόμη περισσότεροι φίλαθλοι. Εύχομαι να είναι πάντα δίπλα στην ομάδα και να συνεχίζουν να την υποστηρίζουν με τόσο θερμό τρόπο».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Ο Αλέκσα Ραντάνοφ γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου 1998 στο Βελιγράδι, έχει ύψος 2μ01. Ξεκίνησε την καριέρα του στον Ερυθρό Αστέρα, αγωνιζόμενος αρχικά στις ακαδημίες του συλλόγου (είχε τρεις τελικούς στην Euroleague των μικρών και μια κατάκτηση), ενώ τη σεζόν 2015-2016 φόρεσε τη φανέλα της ανδρικής ομάδας έχοντας σε 22 παιχνίδια 3,2 πόντους και 1,1 ριμπάουντ ανά αγώνα. Στη συνέχεια μετακόμισε στην KK FMP ως δανεικός από τον Ερυθρό Αστέρα. Το 2018 κλήθηκε ξανά πίσω στους «ερυθρόλευκους» και τη σεζόν 2020-2021 ήρθε το ντεμπούτο στην Euroleague, το οποίο έγινε στις 30 Δεκεμβρίου 2020. Την περσινή χρονιά (2021-2022) αγωνίστηκε στην Ιγκοκέα, όπου σε 28 παιχνίδια στην Αδριατική Λίγκα είχε 8,2 πόντους και 3,7 ριμπάουντ, ενώ στο BCL είχε σε εννιά παιχνίδια 7,1 πόντους και 4,2 ριμπάουντ μέσο όρο. Σε εθνικό επίπεδο είναι εν ενεργεία  διεθνής με την Εθνική Σερβίας.

ΚΑΤΙΑ KOΞΕΝΟΓΛΟΥ

Η ατρόμητη αντιπρόεδρος που έφθασε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου

Την αποκαλούν «σιδηρά Κυρία» αλλά οι συνεργάτες της πίνουν νερό στο όνομά της! Σε κερδίζει με την «πρώτη ματιά», με τον σεβασμό που προσεγγίζει τον συνομιλητή της, με την απλότητα, την ευθύτητα και τον ειλικρινή χαρακτήρα της. Κατάφερε να σπάσει  ένα κοινωνικό στερεότυπο λόγω της ικανότητας, της επιμονής, της ευφυΐας και της εργατικότητας της σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο!.

Η Κάτια Κοξένογλου, είναι η πρώτη γυναίκα που« κατέκτησε» τη θέση της αναπληρώτριας προέδρου της Super League για δύο συνεχόμενες μάλιστα θητείες.  Από το 2005 μέχρι σήμερα είναι ο  «διοικητικός πνεύμονας» του Ατρόμητου έχοντας το δικό της σημαντικό μερίδιο στην καθιέρωση της ομάδας μεταξύ της elite του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ιστορία ζωής της, διδάσκει ότι το όνειρο κάθε ανθρώπου πρέπει να είναι ο ουρανός.

---- Κάτια όταν  ξεκινούσες από μια απλή γραμματειακή υποστήριξη την ενασχόληση σου με το  ποδόσφαιρο φανταζόσουν ποτέ ότι θα έφθανες μέχρι το αξίωμα της Αναπληρώτριας Προέδρου της Super League;

«Όταν ξεκινούσα το 1999 είναι αλήθεια ότι δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα έκανα καριέρα. Ειλικρινά δεν το είχα φανταστεί. Εκείνο το διάστημα ήμουν στο Πανεπιστήμιο και μπήκα στο ποδόσφαιρο για να έχω μια βοήθεια για τα φοιτητικά μου χρόνια».

---- Άρα ποιο μήνυμα μπορείς να στείλεις στους νέους και στις νέες που ξεκινούν τώρα την επαγγελματική τους σταδιοδρομία;

«Να προσπαθούν συνεχώς για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος έχει πολλές δυσκολίες αλλά νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση όταν φθάνεις στην υλοποίηση των στόχων σου. Ποτέ δεν πρέπει να σταματάς αυτό είναι το νόημα της ζωής».

---- Συμπληρώνεις φέτος 18 χρόνια έχοντας κομβικό ρόλο στην ανέλιξη της ομάδας. Τι σημαίνει πια ο Ατρόμητος για εσένα;

«Κυριολεκτικά η δεύτερη οικογένεια μου. Μια στο σπίτι και μια στα γραφεία. Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας είναι αφιερωμένο στον Ατρόμητο, ακόμη και όταν φύγω από το γραφείο πάλι με τον Ατρόμητο θα ασχολούμαι, αυτό δεν σταματάει 7 μέρες την εβδομάδα».

---- Η καλύτερη στιγμή που έχεις ζήσει  ποια είναι;

«Όταν παίξαμε το 2006 με την Σεβίλλη την κάτοχο τότε του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ήταν η πρώτη μας ευρωπαϊκή συμμετοχή, πολύ αγχωτική για εμένα γιατί έπρεπε να οργανώσω την ομάδα. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα για εμένα και για όλο το club που το φέραμε σε πέρας με επιτυχία γι’ αυτό και αποσπάσαμε εγκωμιαστικά σχόλια από την ΟΥΕΦΑ».

---- Και η χειρότερη;

«Όταν πέσαμε στην Β’ Εθνική το 2008 αλλά ευτυχώς επανήλθαμε τον επόμενο χρόνο στην Α’ Εθνική».

---- Ο ανεκπλήρωτος στόχος;

«Ένα Κύπελλο Ελλάδας, φθάσαμε δύο φορές στον τελικό αλλά για διαφορετικούς λόγους δεν ήπιαμε νερό από την πηγή».

---- Και ένα στοίχημα που δεν κερδήθηκε μέσα σε τόσες επιτυχίες;

«Να έρθει περισσότερος κόσμος στο γήπεδο και να το βλέπουμε συνέχεια γεμάτο».

---- Μέσα από τον Ατρόμητο γνώρισες όμως και τον άνδρα της ζωής σου, τον Γιώργο Κορακάκη. Θυμάσαι το πρώτο σας ραντεβού;

«Ο Γιώργος ήταν παίκτης της ομάδας μας και ξεχώριζε για την ποιότητα του χαρακτήρα του. Πρώτη φορά συναντηθήκαμε στα γραφεία και σε φιλικό επίπεδο αποφασίσαμε να βγούμε έξω για να διασκεδάσουμε, έτσι ξεκινήσαμε».

---- Η πρόταση γάμου από τον Γιώργο που και πως έγινε;

«Από εμένα έγινε (γελάει). Παντρευόταν ένα φιλικό ζευγάρι και του είπα: «Γιώργο του χρόνου πρέπει να παντρευτούμε κι εμείς», βέβαια ξέραμε και οι δύο ότι αυτό θα γινόταν κάποια στιγμή».

---- Ένας γάμος που έφερε και δύο πανέμορφα κοριτσάκια.

«Ναι, την Σήλια και την Αντζελίνα που είναι πια 11 ετών και πηγαίνουν στην Ε’ Δημοτικού».

---- Το μυστικό για τον  πετυχημένο τρόπο διοίκησης με τους συνεργάτες σου ποιο πιστεύεις ότι είναι;

«Το κλειδί μιας πετυχημένης συνεργασίας είναι ο αλληλοσεβασμός και από την πλευρά εκείνου που ηγείται είναι να έχει ενσυναίσθηση».

---- Σε προσωπικό επίπεδο η μεγαλύτερη επιτυχία σου ποια είναι;

« Οι κόρες μου, το δώρο που μου έκανε ο Θεός και είμαι ευγνώμων σε αυτόν».

---- To πρωί ξυπνάς αμέσως ή είσαι λάτρης του ύπνου;

«Δεν είμαι λάτρης του ύπνου αλλά ούτε και του ξενυχτιού. Κοιμάμαι νωρίς και ξυπνάω νωρίς».

---- Τι σημαίνει για εσένα «απόλυτη ευτυχία;»

«Να εισπράττω αγάπη αλλά και να δίνω αγάπη».

---- Έχεις σκεφθείς με τι άλλο θα μπορούσες να ασχοληθείς με την ίδια επιτυχία;

«Αυτό που έχω σκεφθεί ότι θα μπορούσα να κάνω αν δεν είχα την ανάγκη να εργαστώ για βιοπορισμό είναι να ασχοληθώ με την κοινωνική προσφορά γιατί  υπάρχουν άνθρωποι που μας έχουν ανάγκη».

---- Παρακολουθείς την πολιτική;  Έχεις δεχθείς πρόταση για να κατέβεις υποψήφια;

«Ναι, μου αρέσει γιατί έχει να κάνει με τις δράσεις μέσα στο κοινωνικό σύνολο και θα ήθελα κάποια στιγμή να ασχοληθώ».

---- Τα παιδικά σου χρόνια πως ήταν; Ο μπαμπάς σου με τι ασχολούνταν;

«Πολύ ευτυχισμένα, γιατί μεγάλωσα σε γειτονιά με πολλούς φίλους, με ξεγνοιασιά και ελευθερία. Ο μπαμπάς μου ήταν ναυτικός έλειπε για μεγάλα διαστήματα από το σπίτι και μεγάλωσα περισσότερο κοντά στη μητέρα και στη γιαγιά μου. Αυτή η παιδική εμπειρία με βοήθησε πάντως να μάχομαι και να είμαι πιο δυνατή».

---- Σε ποιον οφείλεις την είσοδό σου στο χώρο του ποδοσφαίρου;

«Στον αείμνηστο Βασίλη Κοντοβαζαινίτη με τον οποίο είχα συγγενική σχέση και με σύστησε στον πρόεδρο μας».

---- Συνεργάζεσαι καθημερινά με τον Γιώργο Σπανό, άρα τον γνωρίζεις πολύ καλά.

«Με τον πρόεδρο έχω μια πολυετή καθημερινή συνεργασία και ασφαλώς μετά από τόσα χρόνια αισθάνομαι κι εκείνον σαν την οικογένεια μου. Περάσαμε εύκολες και ευτυχισμένες στιγμές αλλά και δύσκολες καταστάσεις που έπρεπε να ξεπεράσουμε για να προχωρήσουμε. Με έχει βοηθήσει πολύ στην επαγγελματική μου ανέλιξη και κάθε φορά που αναζητούσα ένα καινούργιο εφόδιο στη μόρφωσή μου ήταν πάντα δίπλα μου  και σε αυτό το κομμάτι. Μου έδειξε εμπιστοσύνη και το δρόμο να εκπροσωπώ τον Ατρόμητο από  θέσεις ευθύνης».

---- Τι σε κάνει να χαλαρώνεις;

«Ο χορός. Από 4 ετών έκανα μπαλέτο και ήμουν πολύ καλή. Σταμάτησα στα 19 μου έχοντας φθάσει σε ένα υψηλό επίπεδο αλλά λόγω του Πανεπιστημίου δεν μπορούσα να συνεχίσω και πλέον χορεύω όταν μου το επιτρέπει ο χρόνος μου για να χαλαρώνω».

---- Η ομάδα σε έχει κάνει να νιώσεις πιεσμένη ψυχολογικά;

«Ο χώρος του ποδοσφαίρου γενικά σε πιέζει ψυχολογικά, πάντα νιώθεις πίεση γιατί κάθε εβδομάδα έχει αγώνα και δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα από το να πάει καλά η ομάδα».

--- Τα ΜΜΕ σε έχουν αποκαλέσει η «σιδηρά γόησσα» του Ατρόμητου; Τον αποδέχεσαι αυτόν τον τίτλο;

«Όχι δεν θα το έλεγα και δεν ξέρω με ποια έννοια το λένε. Εγώ προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ και να εξελιχθώ σε ένα όχι τόσο εύκολο χώρο. Όποιος με ξέρει καλά  έχει καταλάβει ότι δεν είναι θέμα «σιδηράς κυρίας», αλλά σε καμία περίπτωση δεν κάνω πίσω στις αξίες της ζωής».

---- Έχεις απογοητευτεί από συμπεριφορές ανθρώπων σε σημείο που να πεις μέσα σου «φεύγω;»

«Σαφώς όλοι οι άνθρωποι έχουν απογοητευτεί από σχέσεις και συμπεριφορές, αλλά ποτέ δεν άλλαξα τον χαρακτήρα μου όταν ο άλλος δεν εκτίμησε αυτά που του έδωσα».

---- Είμαστε πια στην Άνοιξη, η αγαπημένη σου εποχή ποια είναι και γιατί;

«Είναι το Φθινόπωρο γιατί από παιδί μου άρεσε να πηγαίνω στο σχολείο και περίμενα πως και πώς να ανοίξουν. Μέχρι σήμερα μου αρέσει πολύ η γνώση και πάντα το Φθινόπωρο το έχω συνδυάσει με μια νέα αρχή, σαν μια νέα χρονιά. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα που είμαι τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος της ξεγνοιασιάς, έχω μάθει σε ρυθμούς που είμαι πάντα σε μια εγρήγορση».

--- Πως  σου αρέσει να ξοδεύεις τον ελεύθερο χρόνο σου;

«Μου αρέσουν πάρα πολύ το Θέατρο, ο κινηματογράφος και το διάβασμα».

----- Η αγαπημένη σου μουσική;

«Μου αρέσει η ιταλική μελωδία γι’ αυτό και αγαπημένος μου καλλιτέχνης είναι ο Έρος Ραμαζότι».

---- Αγαπημένος  τόπος για τις καλοκαιρινές διακοπές;

«Η Φοινικούντα Μεσσηνίας γιατί από εκεί είναι ο σύζυγός μου και πηγαίνουμε κάθε καλοκαίρι μαζί με τις κόρες μας και περνάμε πολύ ωραία».

---- Πόσο σημαντικό είναι για τον Ατρόμητο να μετέχει σε ευρωπαϊκούς φορείς όπως η ECA, ποιο είναι το κέρδος του;

«Βλέπεις την εξέλιξη του ποδοσφαίρου, παίρνεις γνώσεις, συναντάς ανθρώπους που έχουν μεγάλη ιστορία παίκτες και παράγοντες. Όσες γνώσεις αποκτήσεις τόσο το καλύτερο, μπορεί μετά να τις φέρεις και στο δικό σου χώρο».

---- Αν καθόσουν σε ένα καναπέ και είχες να εξομολογείς κάτι δημοσίως τι θα έλεγες;

«Θα έλεγα ότι όποιο εμπόδιο και να συναντήσει κανείς στη διαδρομή της ζωής, δεν πρέπει να το βάζει κάτω όταν υπάρχει λύση. Να έχει υπομονή και πίστη ότι όλα θα πάνε καλά και τα εμπόδια θα υπερνικηθούν».

---- Κλείνοντας τι έχεις να πεις στους φιλάθλους του Περιστερίου που σε διαβάζουν αυτή την στιγμή;

«Καταρχάς η ομάδα μας συμπληρώνει τον επόμενο μήνα 100  χρόνια από την ίδρυση της και της εύχομαι να τα χιλιάσει. Στους φιλάθλους μας θα έλεγα, ανεξάρτητα από τα όποια λάθη γίνονται γιατί είμαστε άνθρωποι,  ότι όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται τόσα χρόνια πρέπει να αγκαλιαστεί πολύ περισσότερο. Ο Ατρόμητος είναι ο τόπος τους, είναι το Περιστέρι, είναι το καμάρι της περιοχής».

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ

Η Κάτια Κοξένογλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά.  Σπούδασε Business Management στο Πανεπιστήμιο Laverve.  Μιλά άπταιστα τέσσερις γλώσσες: Αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά και ρώσικα. Αποτελεί την   πρέσβειρα του Ατρόμητου σε όλες τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του συλλόγου. Από το 2005 είναι Διευθύνουσα Σύμβουλος της ΠΑΕ Ατρόμητος ενώ πλέον κατέχει και τη θέση της Α’ Αντιπροέδρου. Προσφάτως ολοκλήρωσε με επιτυχία το Μεταπτυχιακό της  στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας για τη «Διοίκηση Επιχειρήσεων». Τον Μάιο του 2020 εκλέχθηκε Αναπληρώτρια Πρόεδρος της Super League, θέση που κατέχει ως σήμερα.

                       ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΤΡΙΦΥΛΛΗ

Από τον Λόφο Αξιωματικών στην κορυφή της παγκόσμιας Πυγμαχίας

Κυριολεκτικά ακαταμάχητη! Η 17χρονη περιστεριώτισα Άννα Μαρία Τριφύλλη δικαιολογημένα αποκαλείται «κορίτσι – θαύμα» της ελληνικής πυγμαχίας καθώς από πολύ μικρή ηλικία έχει δείξει τρομερές ικανότητες με την έμφυτη δύναμη της αν και δεν σε «γεμίζει» με την πρώτη ματιά. Οι επιτυχίες της πάνω στο ring διαδέχονται η μια την άλλη, το όνομα της απασχολεί τους ειδικούς  που βλέπουν στο πρόσωπο της ένα τεράστιο ταλέντο με ασύλληπτες δυνατότητες. Εχει κατακτήσει πολλά χρυσά σε πανελλήνια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ακόμα περισσότερα σε διεθνή τουρνουά. Τελευταία της επιτυχία η 1^η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε στο Μαυροβούνιο καθώς στον τελικό της κατηγορίας της κατατρόπωσε την Τουρκάλα αντίπαλο της Ισίκ Φιλίζ (περσινή πρωταθλήτρια) και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Συγχρόνως αναδείχτηκε  Καλύτερη Πυγμάχος (Best Fighter) γιατί ήταν η μικρότερη σε ηλικία αθλήτρια στα 48 κιλά.

 Με φόντο (που αλλού;) το άγαλμα του Ολυμπιονίκη Πυγμάχου στο Μπουρνάζι, η Τριφύλλη μίλησε στο «Αθλητικό Περιστέρι» για την έως τώρα διαδρομή της: «Γεννήθηκα τον Νοέμβριο του 2006 και μένω στον Λόφο Αξιωματικών. Πήγα δημοτικό στο 27^ο Περιστερίου και γυμνάσιο στο 1^ο Περιστερίου. Τώρα πλέον σπουδάζω στο Α’ πρότυπο ΕΠΑΛ Χαϊδαρίου στον τομέα Υγείας με ειδικότητα τη Φυσικοθεραπεία. Ξεκίνησα τα μαχητικά αθλήματα από ηλικία 4 ετών με το Kick Boxing και είμαι κάτοχος μαύρης ζώνης. Τα τελευταία πέντε χρόνια κάνω πυγμαχία. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου όταν άλλα κοριτσάκια έπαιζαν με τις κούκλες τους, εγώ έκανα μαχητικά αθλήματα. Από πολύ μικρή ηλικία τα χτυπήματα μου ήταν δυνατά και οι συμμαθητές μου με αποκαλούσαν «όπλο», έτσι μου έμεινε από τότε το παρατσούκλι «The Gun». Οπωσδήποτε δέχθηκα μεγάλη επιρροή από τους γονείς μου γι’ αυτό και ο πρωταθλητισμός έχει γίνει για εμένα τρόπος ζωής. Ο πατέρας μου Αλέξανδρος είναι πρώην αθλητής της πυγμαχίας ενώ η μητέρα μου Νικολέτα έκανε στίβο στον  ΟΦΚΑ Περιστερίου.  Πάντα ήμουν και πολύ καλή μαθήτρια με επαίνους από το σχολείο μου».

Και η Άννα – Μαρία συνεχίζει: «Καθημερινά προπονούμαι 3 με 4 ώρες και το πρόγραμμα μου διαφέρει μέρα με την ημέρα. Προπονητής μου είναι ο κ. Παναγιώτης Πετρίδης. Μακροπρόθεσμος στόχος μου είναι η Ολυμπιάδα του 2028 στο Λος Άντζελες γιατί για λίγους μήνες δεν μπορώ να διεκδικήσω την συμμετοχή μου στην Ολυμπιάδα του 2024 στο Περίσι και μετέπειτα θέλω να κάνω και επαγγελματική πυγμαχία. Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει η ζωγραφική».

 Πρότυπο της Άννας Μαρίας αποτελεί φυσικά ο πατέρας της Αλέξανδρος ο οποίος τονίζει ότι η πυγμαχία είναι: «ένα ασφαλέστατο άθλημα και βοηθάει τα παιδιά να είναι ισορροπημένα στο μυαλό και γυμνασμένα στο σώμα, τα μαθαίνει να έχουν πειθαρχία στη ζωή τους και αυτοεκτίμηση, τα βοηθάει επίσης στη συμπεριφορά τους με τα άλλα παιδιά. Με την ευκαιρία θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομοσπονδία της πυγμαχίας και στον πρόεδρο κ. Χάρη Μαργιόλη γιατί αναγνωρίζει και στηρίζει την προσπάθεια όλων των παιδιών γι’ αυτό κι έχουν έρθει τόσες διακρίσεις».

-Διαβάστε την στήλη «Talk of the town» από την εφημερίδα «Αθλητικό Περιστέρι», τεύχος Απριλίου.

Δεν ξέρω αν είμαι μέντιουμ, ομολογώ ότι με τα πολιτικά είμαι άσχετος αλλά με τη ημερομηνία των Εθνικών Εκλογών συγνώμη που θα ευλογήσω τα γένια μου έπεσα μέσα. Αν θυμάστε καλά σας είχα πει τον Φεβρουάριο ότι ακούγεται ως πιθανότερη η 21^η Μαϊου. Από έγκυρη πηγή το είχα ακούσει.

----Μεσολάβησε βέβαια η τραγωδία στα Τέμπη αλλά τέλος πάντων εγώ αυτή την πληροφορία  είχα εκ των προτέρων στις κεραίες μου. Ανεξάρτητα δηλαδή από τα Τέμπη η 21^η Μαϊου ήταν η ημερομηνία που είχε στο μυαλό του ο Μητσοτάκης και με επαλήθευσε ανακοινώνοντας την  οριστικά.

---- Να σας πω  όμως και την πάσα αλήθεια δεν περίμενα ότι η στήλη μου έχει τέτοια επιτυχία και να με διαβάζουν ακόμη και έξω τα στενά όρια της αθλητικής κοινωνίας. Για παράδειγμα να με διαβάζουν στο ΚΚΕ. Έχω τέτοια απήχηση και δεν το ξέρω; Σε κάθε περίπτωση να ξέρετε και σας το υπογράφω ότι άμα κάνω λάθος θα το διορθώνω ατάκα κι επιτόπου. Το αλάθητο μόνο ο Πάπας το διεκδικεί.

--- Από το ΚΚΕ, με ενημέρωσαν λοιπόν και πολύ καλά έκαναν ότι οι περιστεριώτες υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του κόμματος είναι τρεις και όχι ένας (η Ειρήνη Μπεκιάρη, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων 22^ου Νηπιαγωγείου Περιστερίου) που έγραψα στο περασμένο τεύχος. Είναι ακόμη ο Γιώργος Σιδέρης (γιατρός ΩΡΛ στο «Αττικόν, μέλος της ΚΕ) και η Αλεξάνδρα Τσιρογιάννη ιατρός βιοπαθολόγος).  Καλή επιτυχία και στους τρεις.

---- Ένα ακόμη λάθος μου είναι που σας είπα ότι ο Γιάννης Κυριακόπουλος κατεβαίνει με το Μέρα 25. Έχω μείνει φαίνεται  μια εκλογική διαδικασία πίσω. Ο Κυριακόπουλος που έχει έντονη δράση στη πόλη θα κατέβει υποψήφιος με το «Πράσινο Κίνημα» και μεταξύ μας για όποιον δεν θα πάει με τους «4» παραδοσιακούς, είναι μια πολύ καλή επιλογή.

---- Ακούω δεξιά και αριστερά ότι από το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας θα έχουμε ως πόλη μια εκπροσώπηση λιγότερη. Μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά και αυτό πάει να γίνει αλλά περιμένω να δω το ψηφοδέλτιο κι επίσημα.

---- Πολύ καλά τα πάει στον προεκλογικό αγώνα  ο Μπάμπης Καραθάνος. Η υποψηφιότητα του έχει απήχηση, θα είναι πολύ καλό για την πόλη αν περάσει την πόρτα της Βουλής ένας βέρος περιστεριώτης. Ευχάριστη έκπληξη να το θυμηθείτε ότι θα είναι ο Τάσος Καλλιάφας που «κατεβαίνει» για πρώτη φορά διεκδικώντας ένα καλό μερίδιο από την πίτα της Ν.Δ. στη Δυτική Αθήνα.

--- Στα δικά μας τώρα κι εννοώ τα δημοτικά μια από τις πιθανές υποψηφιότητες για κάθοδο στις εκλογές είναι ο Σάκης Κατσούλης, γνωστός από το Survivor. Έμαθα ότι του έχει γίνει πρόταση, αναμένεται η απάντηση του μόλις επιστρέψει από τον Άγιο Δομίνικο. Ο Κατσούλης δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην πόλη με δύο μαγαζιά και η γυναίκα του η Μαριαλένα είναι περιστεριώτισα .

---- Δύο ακόμη  ονόματα που ακούγονται για το ψηφοδέλτιο του δημάρχου είναι της δημοσιογράφου Εύης Φραγκάκη και της παρουσιάστριας Δανάης Μπάρκα, κόρη της ηθοποιού Βίκης Σταυροπούλου. Οι πιθανότητες «φίφτι φίφτι» θα ξεκαθαρίσουν το επόμενο διάστημα φαντάζομαι.

---- Ο εκδότης της εφημερίδας «Πρώτη Περιστερίου» Γιάννης Καλαντώνης που στις προηγούμενες δημοτικές ηγήθηκε ψηφοδελτίου με την παράταξη «Νέα Πορεία για το Περιστέρι» στις εκλογές του Οκτωβρίου θα είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος «Με την Κοινωνία Μπροστά» του δημάρχου, αυξάνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον για τις θέσεις στο νέο δημοτικό συμβούλιο.

---«Κλείδωσε» η υποψηφιότητα ως δημοτικού συμβούλου του έγκριτου δημοσιογράφου και συμπολίτη μας Βαγγέλη Γιακουμή. Μια πολύ αξιόλογη προσθήκη στο ψηφοδέλτιο του Ανδρέα Παχατουρίδη που την πιστώνεται απόλυτα γιατί  ο Γιακουμής, κάτοικος της Ανθούπολης,  έχει μακρά και πετυχημένη σταδιοδρομία στο ρεπορτάζ, γνωρίζοντας ταυτόχρονα πολύ καλά τα προβλήματα της πόλης---

---Απανωτές συνδικαλιστικές νίκες πέτυχε ο Σήφης Ξυπνητός και του αξίζουν συγχαρητήρια. Αντιπρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της  ΓΣΕΕ και πρόεδρος στον σύλλογο Διοικητικών Υπαλλήλων της ΔΕΗ. Τρεις ψηφοφορίες, εκλέχθηκε και στις τρεις. Και για …κερασάκι στην τούρτα μην σας προκαλέσει έκπληξη άμα τον δείτε υποψήφιο δήμαρχο Περιστερίου γιατί τον έχει βολιδοσκοπήσει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκει.

Την ήττα από το ΟΦΗ γνώρισε χθες ο Ατρόμητος με 3-2 στο Περιστέρι και υποχώρησε μετά από πολύ καιρό στην 8η θέση.